Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Współczesność

Martwy język - geneza

Autor: Karolina Marl�ga

Wiersz „Martwy język” Rafał Wojaczek ukończył w 1965 roku. Tekst znalazł się w jego debiutanckim tomie – „Sezon”.

Poeta sięgnął w nim po znany z literatury motyw. Przyglądając się międzyludzkiej komunikacji, stworzył liryk rozpatrujący język w kontekście narzędzia umożliwiającego porozumienie.

Wątek języka w swoich dziełach poruszali najwybitniejsi filozofowie i pisarze, zarówno polscy, jak i światowi. Wydaje się być to temat niewyczerpany i niosący nieskończoną ilość znaczeń:

„Myśl i język są dla artysty narzędziami sztuki. Cnota i występek są dla artysty tworzywem sztuki” - Oscar Wilde w „Portrecie Doriana Graya”;

„Uważam, że zmiana religii jest dla człowieka czymś równie niebezpiecznym jak dla pisarza zmiana języka” - Simone Weil w swoich „Zeszytach 1957-1972”;

„Nie pozwól, żeby język wyprzedzał myśl” - Antoni Czechow;

„Nasza cała filozofia jest ulepszaniem języka (…) Jaki wpływ ma na społeczeństwo fakt nieuczenia się żadnego obcego języka? Przypuszczalnie podobny do tego, jak całkowite odizolowanie od społeczeństwa pojedynczego człowieka” - Georg Christoph Lichtenberg w „Aforyzmach Lichtenberga”;

„Nie może być nic logiczniejszego niż język, w którym wszystko, co nielogiczne, jest�wyjątkiem!” - Witold Gombrowicz, „Ferdydurke” (Rozdział III: „Przyłapanie i dalsze miętoszenie”);

„Metafory są perwersjami języka, a perwersje - metaforami miłości” - Karl Kraus;

„Każdy język ma swój specyficzny rodzaj milczenia” - Elias Canetti;

„A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają” - Mikołaj Rej;

„...najlepszą z możliwych definicji języka martwego jest następująca: taki język rozpoznajemy po tym, że nie wolno nam w nim robić błędów” - Joseph Vendryès, „Zeszyty 1957-1972”;

„Śmierć, to i język musi umrzeć, i co na sumieniu musi umrzeć, wszystko musi umrzeć” - Wiesław Myśliwski, „Kamień na kamieniu” (Rozdział IV „Ziemia”);

„Uwikłanie polszczyzny w język niemiecki. Który był jednym z jej pierwszych ogrodów. Zapomniane ścieżki w tamtym ogrodzie: niewygodny temat. W kraju, w którym język bywał jedyną Ojczyzną” - Artur Daniel Liskowacki, „Cukiernica pani Kirsch”;

„(...) mit wieży Babel jest głęboko zakorzeniony w naszej świadomości językowej; odkryć chcemy utracony język dany nam od Boga, język, w którym rzeczom przysługują ich własne imiona, niebiańskie i prawdziwe” - Leszek Kołakowski, „Jeśli Boga nie ma”;
�
„Jest nie do wiary i nikt chyba w to nie wierzy, by język nasz żerował wyłącznie na zwyczajnej percepcji: gdyby tak było, ludzie może wypracowaliby arytmetyczne i geometryczne umiejętności, lecz jakże mogliby dojść do rachunku całkowego, liczb Cantora i geometrii nieeuklidesowych? (...) pomieszanie języków w filozofii jest karą za samo jej wynalezienie, czy też odwetem wziętym przez mitologię na oświeceniu za aroganckie próby jej unicestwienia” - Leszek Kołakowski, „Horror metaphysicus”;
�
„Nie potrafię pisać po angielsku, bo język ten ma perfidną ortografię. Kiedy czytam, słyszę jedynie słowa, lecz nie jestem w stanie zapamiętać, jak wyglądają napisane” - Albert Einstein;

„Język kłamie głosowi, a głos myślom kłamie” - Adam Mickiewicz;

„Bez znajomości języków obcych człowiek czuje się gorzej niż bez paszportu” - Antoni Czechow;

„Język jest matką, a nie służebnicą myśli” - Karl Kraus;

strona: 1 2