Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Współczesność
Antoine de Saint-Exupry, francuski pisarza, autor słynnego „Małego Księcia” oraz „Ziemi, planety ludzi”: „Wśród ludzi jest się także samotnym”; „Pracując dla samych dóbr materialnych budujemy sobie więzienie. Zamykamy się samotni ze złotem rozsypującym się w palcach, które nie daje nam nic, dla czego warto byłoby żyć”;
Antoni Czechow, rosyjski nowelista i dramatopisarz: „Jeśli obawiacie się samotności, nie pobierajcie się”;
Arthur Schopenhauer, filozof niemiecki, przedstawiciel pesymizmu: „Wolnym bowiem jest człowiek tylko wtedy, gdy jest samotny”;
Arturo Prez-Reverte „Królowa Południa”: „Książki są bramą, przez którą wychodzisz na ulicę, mówiła Patricia. Dzięki nim uczysz się, mądrzejesz, podróżujesz, marzysz, wyobrażasz sobie, przeżywasz losy innych, swoje życie mnożysz razy tysiąc. Ciekawe, czy ktoś da ci więcej za tak niewiele. Pomagają też odpędzić różne złe rzeczy - samotność, upiory i tym podobne gówna. Czasem się zastanawiam, jak możecie znieść to wszystko wy, które nie czytacie”;
Biblia – samotność przebywającego przez czterdzieści dni na pustyni Chrystusa czy potem umierającego na krzyżu; opowieść o Hiobie, opuszczonym przez przyjaciół w czasie swej choroby;
Bolesław Prus „Lalka”: „najgorszą samotnością nie jest ta, która otacza człowieka, ale ta pustka w nim samym, kiedy z kraju nie wyniósł ani cieplejszego spojrzenia, ani serdecznego słówka, ani nawet iskry nadziei...”;
Borys Pasternak „Doktor Żywago”: „Prawdy szukają tylko samotnicy”;
Cyceron: „Nigdy się nie jest mniej samotnym, niż gdy się jest samotnym”;
Cyprian Kamil Norwid „Moja piosnka (II)” - samotność poety na obczyźnie; „Klaskaniem mając obrzękłe prawice…” – każdy poeta jest poprzez swoją indywidualność skazany na samotność: „Prócz ziemi, klątwą spalonej, i nudy.../ Samotny wszedłem i sam błądzę dalej”;
Daniel Defoe „Przypadki Robinsona Crusoe” - rozbitek zdany tylko na siebie: „Kto posiada kota, nie musi się obawiać samotności”;Samotność - geneza
Autor: Karolina MarlgaAntoine de Saint-Exupry, francuski pisarza, autor słynnego „Małego Księcia” oraz „Ziemi, planety ludzi”: „Wśród ludzi jest się także samotnym”; „Pracując dla samych dóbr materialnych budujemy sobie więzienie. Zamykamy się samotni ze złotem rozsypującym się w palcach, które nie daje nam nic, dla czego warto byłoby żyć”;
Antoni Czechow, rosyjski nowelista i dramatopisarz: „Jeśli obawiacie się samotności, nie pobierajcie się”;
Arthur Schopenhauer, filozof niemiecki, przedstawiciel pesymizmu: „Wolnym bowiem jest człowiek tylko wtedy, gdy jest samotny”;
Arturo Prez-Reverte „Królowa Południa”: „Książki są bramą, przez którą wychodzisz na ulicę, mówiła Patricia. Dzięki nim uczysz się, mądrzejesz, podróżujesz, marzysz, wyobrażasz sobie, przeżywasz losy innych, swoje życie mnożysz razy tysiąc. Ciekawe, czy ktoś da ci więcej za tak niewiele. Pomagają też odpędzić różne złe rzeczy - samotność, upiory i tym podobne gówna. Czasem się zastanawiam, jak możecie znieść to wszystko wy, które nie czytacie”;
Biblia – samotność przebywającego przez czterdzieści dni na pustyni Chrystusa czy potem umierającego na krzyżu; opowieść o Hiobie, opuszczonym przez przyjaciół w czasie swej choroby;
Bolesław Prus „Lalka”: „najgorszą samotnością nie jest ta, która otacza człowieka, ale ta pustka w nim samym, kiedy z kraju nie wyniósł ani cieplejszego spojrzenia, ani serdecznego słówka, ani nawet iskry nadziei...”;
Borys Pasternak „Doktor Żywago”: „Prawdy szukają tylko samotnicy”;
Cyceron: „Nigdy się nie jest mniej samotnym, niż gdy się jest samotnym”;
Cyprian Kamil Norwid „Moja piosnka (II)” - samotność poety na obczyźnie; „Klaskaniem mając obrzękłe prawice…” – każdy poeta jest poprzez swoją indywidualność skazany na samotność: „Prócz ziemi, klątwą spalonej, i nudy.../ Samotny wszedłem i sam błądzę dalej”;
Emil Cioran „Na szczytach rozpaczy”: „Czuję, że umieram z samotności, z miłości, z rozpaczy, z nienawiści - ze wszystkiego, co może mi zaoferować ten świat (…)cierpienie to stan wewnętrznej samotności, w którym nie może pomóc nic z zewnątrz (…) Łzy palą jak ogniem tylko w samotności (…) Człowiek jest w życiu tak bardzo samotny, że zadaje sobie pytanie, czy samotność agonii nie jest symbolem ludzkiej egzystencji”;
Erich Maria Remarque, niemiecki pisarz, autor słynnej powieści „Na Zachodzie bez zmian”: „Samotność nie ma nic wspólnego z brakiem towarzystwa (…) Samotność, prawdziwa samotność bez złudzeń, to stan poprzedzający obłęd lub samobójstwo”; „Łuk triumfalny”: “Tam na górze, za zimne tkwią nagie gwiazdy. Jak łatwo zamarznąć w samotności! Nawet w upał. Nigdy, gdy jest się we dwoje”;
Ernest Hemingway „Komu bije dzwon”: „Każdy powinien mieć kogoś, z kim mógłby szczerze pomówić, bo choćby człowiek był nie wiadomo jak dzielny, czasami czuje się bardzo samotny”;
Fryderyk Nietsche, twórca filozofii nietzscheańskiej: „Samotność sprawia, że stajemy się bardziej surowi dla siebie samych a łagodniejsi dla innych: i jedno, i drugie czyni nasz charakter lepszym (…) Mądrość jest szeptem samotnika z samym sobą pośród gwarnego targowiska”;
Gabriel Garcia Mrquez „Sto lat samotności” – skazany na samotność ród Buendia:„(…) plemiona skazane na samotność powtarzają się od wieków i na wieki nie mają szansy na ziemi”;
strona: 1 2 3 4 5 6 7
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies