Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Współczesność

Samotność - geneza

Autor: Karolina Marl�ga

Janusz Leon Wiśniewski „Samotność w sieci”: „Samotnym jest się wtedy, gdy ma się czas”;

Jean Genet, francuski pisarz i dramaturg: „Małżeństwo to zalegalizowana samotność we dwoje”;

Jean Giraudoux, francuski powieściopisarz i dramaturg: „Odkąd cię pokochałem, moja samotność zaczyna się dwa kroki od ciebie”;

Jean Vanier, jeden z XX-wiecznych autorytetów życia duchowego, założyciel wspólnoty L'Arche („Arka”), z której zrodził się ruch obejmujący ponad 150 wspólnot na całym świecie, w których ludzie niepełnosprawni prowadzą w miarę normalne życie, mieszkając z pełnosprawnymi opiekunami: „Każdy z nas nosi w sobie jakieś okaleczenie i jakąś ranę. Jest to rana naszej własnej samotności, od której usiłujemy uciec za pomocą wzmożonej działalności, telewizji i tysiąca innych rzeczy”;

Jerzy Drobnik, polski dziennikarz: „Nie jesteś sam w swojej samotności. Takich „samych” jest więcej”; „Na każdym szczycie jest tylko światło, chłód i samotność”;

Jerzy Zawieyski, polski aktor, dramatopisarz, prozaik, eseista, redaktor „Tygodnika Powszechnego” i „Znaku”: „Prawdziwy wzrost świata odbywa się w ciszy i w milczeniu, w głębi i samotności”;

Johann Wolfgang Goethe „Faust” - samotność wynikiem poświęcenia się nauce; „Cierpienia młodego Wertera” – samotność wynikiem niespełnionej miłości tytułowego bohatera do Lotty: „Samotność jest dla mego serca radosnym balsamem”; „Torquato”: „W samotnej ciszy kształcą się talenty, a charaktery śród odmętu świata”;

John Donne, czołowy poeta wczesnego angielskiego baroku, główny przedstawiciel nurtu poezji metafizycznej: „Nikt nie jest wyspą”;

Jonathan Carroll „Czarny koktajl”: „Samotność nie bierze jeńców: albo zabija, albo puszcza wolno”; „Śpiąc w płomieniu”: „Zawsze chcemy nadać jakieś imię naszej samotności”;

Jos� Ortega y Gasset, hiszpański filozof i eseista: „Dopiero w samotności człowiek jest naprawdę sobą”;

Joseph Conrad „Lord Jim” - losy kapitana, który po ucieczce ze statku „Patny” żyje w całkowitym osamotnieniu, nigdzie nie mogąc odnaleźć swojego miejsca: „Samotność jest ciężkim i nieodzownym warunkiem istnienia”; „Jądro ciemności”: „Żyjemy tak jak śnimy – samotnie”;

Joseph Joubert, francuski moralista i eseista: „Uncja przeproszenia warta jest tyle co tona samotności”;

Józef Stanisław Tischner: „Być zniewolonym znaczy zawsze: być samotnym. Wyzwolenie człowieka zaczyna się od wewnątrz. Nie mogłoby się jednak zacząć, gdyby człowiek nie spotkał obok siebie wolności innego i gdyby się nią nie zachłysnął”;

Julian Tuwim: „Meteoryty: jedyne naprawdę obce ciała na Ziemi”;

Juliusz Słowacki „Hymn” i samotność poety, opisującego wrażenia z rejsu statkiem przez Morze Śródziemne do portu Samotność Aleksandrii;

Katarzyna Nosowska, autorka tekstów grupy „Hey”: „Opcja: zaprzyjaźnij się z samym sobą jest idealna, a właściwie jedyna, żeby nie czuć się megasamotnym w życiu”;

Kazimierz Piekut, poeta: „Skroś naszej samotności / jak złe wino cierpkiej, / skroś z tęsknot i adwentu uplecionej nocy / idziemy szukać w mrozie, prostacy i mędrce / kwiatu ubóstwa – Miłości”;

Leopold Staff „Deszcz Jesienny”: „Ktoś dziś mnie opuścił w ten chmurny dzień słotny.../ Kto? Nie wiem... Ktoś odszedł i jestem samotny...”;

Łacińskie przysłowie: „Non est bonum esse hominem solum” („nie jest dobrze człowiekowi być samemu”);

strona: 1 2 3 4 5 6 7