Jesteś w: Ostatni dzwonek -> Współczesność
W wierszu nie odnajdziemy odpowiedzi na pytanie o powód uległości namowom diabła. Wiadomo, iż sprzeciwili się dbającemu o rajki ogród Bogu, mimo iż wielokrotnie ostrzegał ich przed sidłami zastawianymi przez zło. W tekście zostało podkreślone zaangażowanie Ogrodnika w ocalenie mieszkańców swego sadu. Miłosz zwrócił także uwagę na rolę wolnej woli, w jaką każdego człowieka wyposażył zdający sobie sprawę z ułomności, słabości i małości gatunku ludzkiego Bóg. Ogrodnik nie zakwestionował decyzji Adama i Ewy, nie przeszkodził im w decydowaniu o ich życiu, a w końcu uszanował ich wybór, mimo iż wiedział o jego katastrofalnych skutkach.
Mimo unoszącej się w liryku aury nieodwracalności katastrofalnych błędów pierwszych ludzi, Miłosz wplótł w opowieść o wygnaniu Adama i Ewy z raju nutkę nadziei, przebijającą z obietnicy ponownego zakwitnięcia ogrodu:
„NieszczÄ™sne moje dzieci, jaka dÅ‚uga droga,
Nim zrujnowany ogród zakwitnie od nowa,
I lipową aleją wrócicie przed ganek,
Gdzie na rabatkach pachnÄ… szaÅ‚wia i tymianek”.
Tymi sÅ‚owami Bóg-Ogrodnik otwiera drogÄ™ powrotu do raju, gdzie ludzie niczym „nieszczÄ™sne (…) dzieci” wrócÄ… „przed ganek”, gdzie „na rabatkach pachnÄ… szaÅ‚wia i tymianek”. Jak można tego dokonać? MiÅ‚osz nie formuÅ‚uje gotowej recepty na szczęście, ponieważ dla każdego czÅ‚owieka droga od Boga-Ojca jest indywidualnÄ… Å›cieżkÄ….
strona: 1 2 3
Partner serwisu: 
kontakt | polityka cookies
Ogrodnik - interpretacja
Autor: Karolina MarlêgaW wierszu nie odnajdziemy odpowiedzi na pytanie o powód ulegÅ‚oÅ›ci namowom diabÅ‚a. Wiadomo, iż sprzeciwili siÄ™ dbajÄ…cemu o rajki ogród Bogu, mimo iż wielokrotnie ostrzegaÅ‚ ich przed sidÅ‚ami zastawianymi przez zÅ‚o. W tekÅ›cie zostaÅ‚o podkreÅ›lone zaangażowanie Ogrodnika w ocalenie mieszkaÅ„ców swego sadu. MiÅ‚osz zwróciÅ‚ także uwagÄ™ na rolÄ™ wolnej woli, w jakÄ… każdego czÅ‚owieka wyposażyÅ‚ zdajÄ…cy sobie sprawÄ™ z uÅ‚omnoÅ›ci, sÅ‚aboÅ›ci i maÅ‚oÅ›ci gatunku ludzkiego Bóg. Ogrodnik nie zakwestionowaÅ‚ decyzji Adama i Ewy, nie przeszkodziÅ‚ im w decydowaniu o ich życiu, a w koÅ„cu uszanowaÅ‚ ich wybór, mimo iż wiedziaÅ‚ o jego katastrofalnych skutkach.
Mimo unoszącej się w liryku aury nieodwracalności katastrofalnych błędów pierwszych ludzi, Miłosz wplótł w opowieść o wygnaniu Adama i Ewy z raju nutkę nadziei, przebijającą z obietnicy ponownego zakwitnięcia ogrodu:
„NieszczÄ™sne moje dzieci, jaka dÅ‚uga droga,
Nim zrujnowany ogród zakwitnie od nowa,
I lipową aleją wrócicie przed ganek,
Gdzie na rabatkach pachnÄ… szaÅ‚wia i tymianek”.
Tymi sÅ‚owami Bóg-Ogrodnik otwiera drogÄ™ powrotu do raju, gdzie ludzie niczym „nieszczÄ™sne (…) dzieci” wrócÄ… „przed ganek”, gdzie „na rabatkach pachnÄ… szaÅ‚wia i tymianek”. Jak można tego dokonać? MiÅ‚osz nie formuÅ‚uje gotowej recepty na szczęście, ponieważ dla każdego czÅ‚owieka droga od Boga-Ojca jest indywidualnÄ… Å›cieżkÄ….
strona: 1 2 3
Zobacz inne artykuły:
kontakt | polityka cookies